4857 Sayılı İş Kanunu’nun 53. maddesi uyarınca, “işyerinde işe başladığı günden itibaren, deneme süresi de içinde olmak üzere, en az bir yıl çalışmış olan işçilere yıllık ücretli izin verilir” diye düzenleme yapılmıştır. Kanun her ne kadar işçinin kıdemine göre kullanacağı asgari yıllık izin sürelerini düzenlemiş ise de hafta sonu günleri olan Cumartesi ve Pazar gününün yıllık izinden sayılıp sayılmayacağı konusunda net bir düzenleme yapmamıştır.
4857 sayılı İş kanunun 55. Maddesi f bendinde : “ Hafta tatili, ulusal bayram, genel tatil günleri yıllık ücretli izin hakkının hesabında çalışılmış gibi sayılır” denilmektedir.
56. Maddesinde ise, “ Yıllık ücretli izin günlerinin hesabında izin süresine rastlayan ulusal bayram, hafta tatili ve genel tatil günleri izin süresinden sayılmaz.” denilmektedir.
Kanunda hafta tatili olarak genel bir düzenleme yapılmıştır. Ancak kimi işyerlerinde haftada 5 gün çalışılmakta 2 gün tatil yapılmakta kimisinde ise 6 gün çalışılmakta ve 1 gün tatil yapılmaktadır. Bu durumda ilk akla gelen, 2 gün hafta tatili yapan işyerlerinde Cumartesi ve Pazar gününün (Başka herhangi 2 gün de olabilir) yıllık izin süresinden sayılmayacağı, 1 gün hafta tatili yapan işyerlerinde ise yalnızca Pazar gününün yıllık izin süresinden sayılmayacağıdır.
Yargıtay’ın yerleşik içtihatları, durumu işyerlerinin çalışma gün sayısına göre değerlendirmemiştir. Yargıtay, 2 gün izin yapan işyerlerinde bu iki gün iznin 1 gününü idari izin, 1 gününü de hafta tatili olarak kabul etmektedir.
Sonuç olarak, iş yerinin çalışma gün sayısına bakılmaksızın hafta tatili süresi 1 gün olarak kabul edilmeli ve yıllık izin süresinden her hafta 1 gün olarak düşürülmelidir.
